Study of Relationship in Radiation dose Appropriate to Standard Criteria by Radiography in X-ray Department at Nongsung Hospital, Nongsung District, Mukdaharn Province

Abstract

This cross-sectional analytic study aimed to assessment of entrance skin doses and exposure index in patients undergoing diagnostic X-ray examinations at Nongsung hospital, Nongsung district, Mukadahan province. Patient thickness, exposure index and radiation technique were collected. Systematic random sampling was conducted to 200 patients in 4 types of X-ray examinations (50 patients per group) include chest X-ray, abdominal X-ray, lumbar spine AP view and lumbar spine lateral view. Calculate the amount of entrance skin dose. The data were analyzed using descriptive statistics, mean, percentage and standard deviation. Pearson‘s correlation was used to identify the correlation of the patient thickness and the X-ray radiography technique, exposure index and surface entrance skin dose. The statistic test was conducted at a 95% confidence level.

The results showed that mean of entrance skin dose undergoing the chest X-ray, abdominal x-ray, lumbar spine AP view and lumbar spine lateral view were 0.19, 1.72, 1.76 and 3.14 milligray, respectively. Exposure index was in the range specified by the manufacture 42, 24, 38 and 72 percent, respectively. The correlation of the patient thickness and the X-ray radiography technique was statistically significant (p<0.05). Exposure index was not correlated with entrance skin dose undergoing chest X-ray, abdominal X-ray and lumbar spine AP whereas the correlation of exposure index and entrance skin dose of Lumbar spine Lateral view was statistically significant (r=0.133, p<0.001). The result of this study found that the mean of entrance skin dose was not exceeded standard of the international atomic energy agency (IAEA).

การวิจัยเชิงวิเคราะห์แบบภาคตัดขวางครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประเมินค่าปริมาณรังสีที่ผู้ป่วยได้รับที่ระดับผิวและค่าดัชนีชี้วัดปริมาณรังสี ในผู้มารับบริการรังสีวินิจฉัย หน่วยงานรังสีวิทยา โรงพยาบาลหนองสูง อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร โดยการบันทึกข้อมูล ความหนาของผู้ป่วย ค่าดัชนีชี้วัดปริมาณรังสีและค่าเทคนิคทางรังสี จากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบมีระบบ จำนวน 200 คน จำแนกเป็นบริเวณทรวงอก ช่องท้อง กระดูกสันหลังส่วนล่างท่าด้านตรง ( Anteroposterior ; AP view) และ กระดูกสันหลังส่วนล่างท่าด้านข้าง (Lateral view) ส่วนละ 50 คน คำนวณหาปริมาณรังสีที่ผิวผู้ป่วย (Entrance skin dose; ESD) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และหาความสัมพันธ์ระหว่างความหนาของผู้ป่วยกับค่าเทคนิคทางรังสี และความสัมพันธ์ระหว่างค่าดัชนีชี้วัดปริมาณรังสีกับปริมาณรังสีที่ผิวผู้ป่วยด้วยสถิติเชิงอนุมานได้แก่ Pearson ‘s Correlation test กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ p-value < 0.05

ผลการศึกษาพบว่า ปริมาณรังสีที่ระดับผิวผู้ป่วยได้รับจากการถ่ายภาพทางรังสีบริเวณทรวงอก ช่องท้อง กระดูกสันหลังส่วนล่างท่าด้านตรง และ กระดูกสันหลังส่วนล่างท่าด้านข้าง มีค่าเฉลี่ย 0.19 , 1.72 ,1.76 และ 3.14 มิลลิเกรย์ ตามลำดับ ค่าดัชนีชี้วัดปริมาณรังสี เป็นไปตามค่ามาตรฐานที่บริษัทผู้ผลิตกำหนด ร้อยละ 42 , 24 , 38 และ 72 ตามลำดับ ความหนาของผู้ป่วยกับค่าเทคนิคทางรังสี มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p -value < 0.05) ค่าดัชนีชี้วัดปริมาณรังสีกับปริมาณรังสีที่ผิว ผู้ป่วยบริเวณทรวงอกช่องท้อง กระดูกสันหลังส่วนล่างท่าด้านตรง ไม่มีความสัมพันธ์กันทางสถิติ (p -value > 0.05) ค่าดัชนีชี้วัดปริมาณรังสีกับปริมาณรังสีที่ผิวผู้ป่วยบริเวณกระดูกสันหลังส่วนล่างท่าด้านข้าง มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = 0.133 , p -value < 0.001) ในการศึกษาครั้งนี้ปริมาณรังสีที่ผิวที่ผู้ป่วยได้รับไม่เกินระดับปริมาณรังสีอ้างอิงในการถ่ายภาพทางรังสีของทบวงพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ (IAEA)