Relationship of Coaching Style of Trainers influencing the Success of Professional Muay Thai athletes

Abstract

This study investigated the coaching styles predicted to influence the success of professional Muay Thai athletes in northeastern Thailand. The researcher collected data by developing a questionnaire about coaching style and athlete achievement with 0.93 reliability, and 140 people in the northeast-50 trainers and 90 professional Muay Thai athletes were selected as the sample study by using a multi-stage random sampling method. The collected data was analyzed by descriptive statistics, Pearson Correlation Coefficient Statistics, and Multiple Linear Regression Statistics.

The findings of the research suggested that each coaching style, ‘descriptive and demonstrative’, ‘positive reinforcement’, ‘democratic’, ‘supportive’ and ‘autocratic’, significantly correlated with the professional Muay Thai athletes’ success, r = 0. 553, r = 0. 498, r = 0. 463, r = 0. 454 and r = 0.212, respectively. According to the result of using the raw-score form of three predictor variables, only the descriptive and demonstrative coaching styles had an influence on professional Muay Thai athletes’ success at the statistical significance level of 0.01 and the variance of success at 29.80 percent (adjusted R2 = 0.298, F = 38.865, p < 0.001). The research suggested that the descriptive and demonstrative coaching styles are the most powerful and appropriate for professional Muay Thai athletes’ achievement, which coaches could apply to their training efficiently.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์และพยากรณ์รูปแบบการฝึกสอนที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของนักกีฬามวยไทยอาชีพ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ฝึกสอนและนักกีฬามวยไทยอาชีพ จำนวน 140 คน โดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (multi-stage random sampling) แบ่งเป็นผู้ฝึกสอน 50 คน และเป็นนักกีฬามวยไทยอาชีพ 90 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีความเชื่อมั่น (Reliability) เท่ากับ 0.93 ประกอบด้วยรูปแบบการฝึกสอนของผู้ฝึกสอนและความสำเร็จของนักกีฬา วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการฝึกสอนแบบการอธิบายและสาธิต แบบแรงเสริมทางบวก แบบประชาธิปไตย แบบช่วยเหลือเกื้อกูล และแบบเผด็จการ มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จของนักกีฬามวยไทยอาชีพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (r =0. 553, r =0. 498, r =0. 463, r =0. 454 และ r =0. 212) ตามลำดับ และเลือกใช้ตัวแปรพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบสูงสุด 3 รูปแบบ พบว่า แบบการอธิบายและสาธิตเป็นรูปแบบการฝึกสอนเดียวที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของนักกีฬามวยไทยอาชีพ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 อธิบายความแปรปรวนความสำเร็จได้ ร้อยละ 29.80 (adjusted R2 = 0.298, F = 38.865, p < 0.001) สรุปได้ว่า รูปแบบการอธิบายและสาธิต เป็นรูปแบบที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของนักกีฬามวยไทยอาชีพ ซึ่งผู้ฝึกสอนสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการฝึกสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ