The Poem of Lam Lila Sok Mor-Lam

Abstract

The study of the lam poetry in melancholy style of heroine molam singer, a qualitative research, aimed at : 1) investigating the elements of lam poetry in melancholy style of heroine molam singer; and 2) creating a new lam poetry and dance of melancholy style for presentation to the public audience. The data were collected from Molam Amorn Pornsaneh, Molam Chamaiporn Rungnapha, and Molam Pitsamai Petsomchai. The results of the study showed that Molam Amorn Pornsaneh had sweet voice, clear pronunciation, good word arranging, neated vocalization, soft gliding tone, and convincing emotion. Molam Chamaiporn Rungnapa has a high voice, refine vocalization, capability of creating many level of vocalization back and forth to the same level with beauty and at thr right level, she can set the feeling of her voice in accordance with her natural voice beautifully without any adjustment. These two molam singers share the similarity in terms of rhytmic pattern, they knew how to divide the poetry into phrases, making a long vocalzation to match their breathings for each phrase. In case of Molam Pitsamai Petlochoy used a shorther breathing and clearly divided the poetry to match her breathing. Her low voice had the power, clarity, and beauty. She could hold her melancholy voice perfecty in tune through out the lam poetry.

The author used these sung elements into the creation of new lam poetry and new dance movement to present in public performamce.

การศึกษากลอนลำลีลาโศกนางเอกหมอลำเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพมีความมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบของกลอนลำลีลาโศกของนางเอกหมอลำ 2) สร้างสรรค์กลอนลำลีลาโศกและท่าฟ้อนลีลาโศกขึ้นมาใหม่และนำเสนอต่อหน้าสาธารณชน โดยศึกษาบทกลอนลำของหมอลำอมร พรเสน่ห์ หมอลำชไมพร รุ่งนภา และหมอลำพิสมัย เพชรลมโชย ผลการวิจัยพบว่า หมอลำอมรพรเสน่ห์ มีน้ำเสียงหวานไพเราะ มีเสียงลำที่ชัดถ้อยชัดคำ มีการวางจังหวะของคำร้องที่ดี ลูกคอละเอียด มีการทอดเสียงให้นุ่มนวล ถ่ายทอดอารมณ์ให้ผู้ฟังเกิดความรู้สึกคล้อยตาม หมอลำชไมพร รุ่งนภา มีน้ำเสียงแหลม ลูกคอถี่ละเอียด สามารถเอื้อนเสียงได้หลายระดับแล้วกลับเข้าระดับเสียงเดิมโดยไม่เพี้ยนได้อย่างไพเราะ สามารถวางอารมณ์ของน้ำเสียงให้เข้ากับคำร้องมีเสียงเป็นธรรมชาติไพเราะโดยไม่ตกแต่งเสียง หมอลำสองท่านนี้มีความคล้ายคลึงในเรื่องจังหวะ จะมีการร้องแบ่งจังหวะเป็นวรรค โดยลักษณะการลำลากเสียงยาวเหมือนกันแล้วลงให้จบวรรคจึงหายใจเอาลมขึ้นวรรคใหม่ ส่วนหมอลำพิสมัย เพชรลมโชย มีลักษณะการขับร้องลงเสียงสั้นเว้นวรรคหายใจถี่กว่าและมีการแบ่งวรรคตอนอย่างชัดเจนในคำร้อง มีน้ำเสียงทุ้มทรงพลัง กระแสเสียงที่ไพเราะชัดเจนในคำร้อง สามารถดึงเสียงไว้ได้ในขณะเข้าบทโศกร้องไห้โดยเสียงไม่เพี้ยนเสียง เก็บกลอนสม่ำเสมอ

ผู้วิจัยได้นำองค์ประกอบที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้มาสร้างสรรค์กลอนลำ และท่าฟ้อนขึ้นใหม่ เพื่อนำเสนอต่อหน้าสาธารณชน โดยยังคงลีลาและทำนองกาฬสินธุ์ในแบบต้นฉบับเอาไว้