In Vitro Antioxidant and Anti-diabetic Activity of Bombax ceiba L. Extracts

Abstract

Bombax ceiba is belonging to the family Bombacaceae. Dried stamen of this plant are used as vegetable and food ingredients for people in northern of Thailand. There are very few reports on the biological activities in this plant, especially the flower parts. The present study aimed to investigate in vitro antioxidant and anti-diabetic activities of crude extracts from B. ceiba. The leaf flower and stem bark parts of B. ceiba were extracted by using different solvents including water, 50% ethanol and 95% ethanol. Total phenolic content and total flavonoid content were analyzed by colorimetric methods. DPPH radical scavenging assay, ABTS assay and FRAP assay were used to investigate the in vitro antioxidant and anti-diabetic activity of the extracts. For in vitro anti-diabetic activities, alpha-glucosidase and alpha-amylase inhibitory effects were tested. The highest total phenolic content and total flavonoid content were found in 95% ethanol stem bark extract (8.05±0.29 mgGAE/g and 130.09±6.38 mgQE/g, respectively.). However the highest antioxidant activity (DPPH) was found in 95% ethanol stem bark extract and leaf extract (0.012±0.000 and 0.012±0.000 mg/ml, respectively.) ABTS assay was found in 95% ethanol stem bark extract (0.001±0.000 mg/ml) and FRAP assay was found 95% ethanol flower extract (349.272 ± 35.163 mgTE/g). The highest alpha-glucosidase and alpha-amylase inhibitory activity were found in 95% ethanol flower extract (0.0013±0.0012 and 0.0002±0.0001 mg/mL, respectively). The crude extracts from B. ceiba showed the potent in vitro antioxidant and anti-diabetic activities, especially the flower extracts. This findings confirm the ethno-botanical uses of B. ceiba as food and medicinal plants. The further studies on biological and pharmacological activities of this plant in animal model and clinical trials must be carries out to confirm the use in medical aspects.

งิ้วป่าดอกแดง (Bombax ceiba) อยู่ในวงศ์ Bombacaceae เกสรเพศผู้ของพืชชนิดนี้ใช้เป็นอาหารของชาวภาคเหนือของประเทศไทย โดยพืชชนิดนี้ยังมีการศึกษาฤทธิ์ทางชีวภาพไม่มาก โดยเฉพาะในส่วนดอก ซึ่งวิจัยนี้จัดทำขึ้นเพื่อศึกษาหาปริมาณสารฟีนอลิกรวมและปริมาณสารฟลาโวนอยด์รวม ศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระใช้วิธี DPPH, ABTS และ FRAP รวมทั้งศึกษาฤทธิ์ต้านเบาหวานจากฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์แอลฟากลูโคสิเดสและเอนไซม์แอลฟาอะไมเลสจากส่วนใบ ดอก และเปลือกต้นสารสกัดงิ้วป่าดอกแดง (B. ceiba) ในตัวทำละลายที่แตกต่างกัน ได้แก่ น้ำกลั่น เอทานอล 50% และเอทานอล 95% ผลจากการทดสอบพบว่า สารสกัดเปลือกต้นด้วยเอทานอล 95% มีปริมาณสารประกอบฟีนอลิกรวมและปริมาณสารประกอบฟลาโวนอยด์รวมสูงที่สุด (8.05±0.29 mgGAE/g และ 130.09±6.38 mgQE/g ตามลำดับ) สารสกัดเปลือกต้นด้วยเอทานอล 95% และสารสกัดใบด้วยเอทานอล 95% มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระวิธี DPPH ได้ดีที่สุด (0.012±0.000 และ 0.012±0.000 mg/ml ตามลำดับ) สารสกัดเปลือกต้นด้วยเอทานอล 95% มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระวิธี ABTSได้ดีที่สุด (0.001±0.000 mg/ml) สารสกัดดอกด้วยเอทานอล 95% มีความสามารถในการถูกรีดิวซ์โดยสารต้านอนุมูลอิสระมากที่สุด (349.272 ± 35.163 mgTE/g) สารสกัดดอกด้วยเอทานอล 95% มีความสามารถยับยั้งเอนไซม์แอลฟากลูโคซิเดสแลแอลฟาอะไมเลสสูงที่สุด (0.0013±0.0012, 0.0002±0.0001 mg/ml ตามลำดับ) จากผลดังกล่าวจึงแสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากงิ้วป่าดอกแดงมีฤทธิ์ต้านเบาหวานและฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ รวมทั้งสามารถยืนยันได้ว่างิ้วป่าดอกแดงที่นำมาประกอบอาหารสามารถนำมาใช้ทางการแพทย์ได้