Factors Affecting the Executive Function in Undergraduate Students, Mahasarakham University

Abstract

This research aimed to 1) study the level of self-efficacy, self-awareness, social skills, and executive function in undergraduate students, Mahasarakham University 2) study the relationship between self-efficacy, self-awareness, social skills, and executive function in undergraduate students, Mahasarakham University and 3) to investigate the impact of self-efficacy factor, self-awareness factor and social skills factor on executive function in undergraduate students, Mahasarakham University. The sample used in the study was 400 undergraduate students from Mahasarakham University in the academic year 2021, selected by multi-stage random sampling technique. The research instruments were 1) self-efficacy questionnaire 2) self-awareness questionnaire 3) social skills questionnaire and 4) executive function questionnaire. The statistical used in the data analysis were percentage, mean, standard deviation and multiple regression analysis.

The results showed as follows:

1. Self-efficacy, self-awareness, social skills and executive function in undergraduate students, Mahasarakham University, overall was at a very good level.

2. Self-efficacy, self-awareness, social skills and executive function in undergraduate students, Mahasarakham University, were significant difference correlated at the .01 level.

3. Self-efficacy factor (SELE), self-awareness factor (SELA), and social skills factor (SOCS) affected executive function in undergraduate students, Mahasarakham University, with a prediction of 70.20% and the discriminant equation in the form of raw scores and standard scores were shown as follows:

Discriminant equation in the form of raw scores

Y' = .580 + .225 (SELA) + .249 (SELE) + .398 (SOCS)

Discriminant equation in the form of standard scores

Z'y = .557 ZSELA + .223 ZSELE + .198 ZSOCS

การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับการรับรู้ความสามารถของตนเอง การตระหนักรู้ในตนเอง ทักษะทางสังคม และหน้าที่บริหารจัดการของสมอง ในนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถของตนเอง การตระหนักรู้ในตนเอง ทักษะทางสังคม และหน้าที่บริหารจัดการของสมอง ในนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยการรับรู้ความสามารถของตนเอง ปัจจัยการตระหนักรู้ในตนเอง และปัจจัยทักษะทางสังคมที่มีต่อหน้าที่บริหารจัดการของสมอง ในนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ที่กำลังศึกษาอยู่ในปีการศึกษา 2564 จำนวน 400 คน ได้มาซึ่งโดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนเอง 2) แบบวัดการตระหนักรู้ในตนเอง 3) แบบวัดทักษะทางสังคม และ 4) แบบวัดหน้าที่บริการจัดการของสมอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า

1. ระดับการรับรู้ความสามารถของตนเอง การตระหนักรู้ในตนเอง ทักษะทางสังคม และหน้าที่บริหารจัดการของสมอง ในนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม โดยรวมอยู่ในระดับดีมาก

2. การรับรู้ความสามารถของตนเอง การตระหนักรู้ในตนเอง ทักษะทางสังคม และหน้าที่บริหารจัดการของสมอง มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

3. ปัจจัยการรับรู้ความสามารถของตนเอง (SELE) ปัจจัยการตระหนักรู้ในตนเอง (SELA) และปัจจัยทักษะทางสังคม (SOCS) มีความสามารถในการทำนายหน้าที่บริหารจัดการของสมอง ในนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม โดยสามารถทำนายได้ร้อยละ 70.20 และเขียนสมการจำแนกในรูปคะแนนดิบและในรูปคะแนนมาตรฐาน ดังนี้

สมการจำแนกประเภทในรูปคะแนนดิบ

Y' = .580 + .225 (SELA) + .249 (SELE) + .398 (SOCS)

สมการจำแนกประเภทในรูปคะแนนมาตรฐาน

Z'y = .557 ZSELA + .223 ZSELE + .198 ZSOCS