Contemporary Tone Dance Reflecting the Identity of Women Chaiyaphum Province

Abstract

The purposes of this study were to study the history and development of Northeast Thailand’s Ram Thon, and to reintroduce the women's Ram Thon in Northeast and create contemporary dances reflecting women's identity, Chaiyaphum Province. This study is qualitative research and recreational research using framework of the Ban Khwao district’s Ram Thon Chaiyaphum Province as a case study. The researcher used the research method by studying the document sector, field studies in addition to collecting information from observation, interview with 5 experts and 10 performances, and presenting recreational research results with descriptive analysis.

The research findings revealed that Ram Thon disseminated to the Northeast for the first time by a group of Lao Vientiane merchants who fled from the war from Laos to reside in Saraburi Province by receiving Ran Thon culture from Bangkok and spreading them to Nakhon Ratchasima in 1974. Then people of Nakhon Ratchasima later brought the Ran Thone to Chaiyaphum provinces. The development of contemporary Ram Thon reflecting the identity of Chaiyaphum women for 4 characteristics. The process of designing contemporary Ram Thon reflecting the identity of Chaiyaphum women which was based on the knowledge framework of National Artist of Thailand, Dr. Chaweewan Damnoen, and contemporary dances to develop into a contemporary Ram Thon style reflecting the identity of Chaiyaphum woman.

The process of creating this performance has adopted the style of drumming and entertainment which are the identities of the villagers to create and also adopted the rhythm of the drum as a background music. The process of creating performance includes 1. Concept 2. Set the scope 3. Set the format 4. Design artificial dances 5. Create an artificial dance 6. Check details 7. Present.

For this reason, the style of creating performance is adopting the local Glong Thon play of Chaiyaphum province and the rhythm of the drum in the form of contemporary dance in order to inherit the local culture and remain valuable.

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาประวัติและพัฒนาการรำโทนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และสร้างสรรค์การละเล่นรำโทนร่วมสมัยสะท้อนอัตลักษณ์ของสตรี จังหวัดชัยภูมิ โดยใช้วิจัยเชิงคุณภาพและวิจัยเชิงสร้างสรรค์ โดยใช้กรอบความรู้การรำโทนอำเภอบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิเป็นกรณีศึกษา ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยจากการศึกษาภาคเอกสาร การศึกษาภาคสนาม และรวบรวมข้อมูลจากการสังเกต สัมภาษณ์ ผู้รู้จำนวน 5 คน ผู้ปฏิบัติจำนวน 10 คน และได้นำเสนอผลงานวิจัยสร้างสรรค์ด้วยวิธีการพรรณนาวิเคราะห์

ผลการวิจัยพบว่า รำโทนเผยแพร่เข้าสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือครั้งแรกโดยกลุ่มพ่อค้าชาวลาวเวียงจันทน์ที่อพยพหนีภัยสงครามจากประเทศลาวเข้ามาอาศัยอยู่ ณ จังหวัดสระบุรีโดยรับวัฒนธรรมรำโทนจากกรุงเทพมหานครและนำมาเผยแพร่ต่อ ณ จังหวัดนครราชสีมาเมื่อปี พ.ศ. 2460 ต่อมาชาวนครราชสีมาจึงนำรำโทนไปเผยแพร่สู่จังหวัดชัยภูมิ การพัฒนารำโทนร่วมสมัยสะท้อนอัตลักษณ์สตรีชัยภูมิ

กระบวนการสร้างสรรค์ผลงานชุดนี้ ได้นำลักษณะท่าทางการตีกลอง และความสนุกสนาน อันเป็นอัตลักษณ์ของชาวบ้านมาสร้างสรรค์ และได้นำจังหวะกระสวนกลองมาเป็นดนตรีประกอบ กระบวนการสร้างสรรค์การแสดงประกอบด้วย 1.กรอบความคิด 2.กำหนดขอบเขต 3.กำหนดรูปแบบ 4.ออกแบบนาฏยประดิษฐ์ 5.สร้างสรรค์นาฏยประดิษฐ์ 6.เก็บรายละเอียด 7.นำเสนอผลงาน โดยกระบวนการออกแบบการแสดงรำโทนร่วมสมัยสะท้อนอัตลักษณ์สตรีชัยภูมิใช้กรอบความรู้จากท่าแม่บทฟ้อนอีสานของดร.ฉวีวรรณดำเนิน ศิลปินแห่งชาติและแนวคิดนาฏยศิลป์ร่วมสมัยมาพัฒนาสู่รูปแบบรำโทนร่วมสมัยสะท้อนอัตลักษณ์สตรีชัยภูมิ

ด้วยเหตุนี้รูปแบบการสร้างสรรค์การแสดง เป็นการนำเอาการละเล่นกลองโทนท้องถิ่นของจังหวัดชัยภูมิ และจังหวะกระสวนกลอง ในรูปแบบของนาฏยศิลป์ร่วมสมัย เพื่อสืบทอดวัฒนธรรมของท้องถิ่นให้คงอยู่อย่างมีคุณค่า