Factors Associated with Psychological Flexibility of Caregiver of Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder in the Northeast Region of Thailand

Abstract

Background: Children with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) require proper treatments and special care to promote their growth and development to become adults who can take care of themselves. Family caregivers are important in providing effective care for children with ADHD. Caring for children with ADHD is a challenging issue that affects both the physical and mental health aspects, as well as the quality of life of the caregivers. Psychological flexibility, an expected outcome of Acceptance and Commitment Therapy, is considered important to be examined.

Objectives: This descriptive correlational research design aims to examine the relationships between knowledge, attitude, Thai coping strategy (Thum-jai), mental health conditions (stress, anxiety, and depression), and psychological flexibility of family caregivers of children with ADHD.

Methods: The family caregivers of children with ADHD (n = 250) responded to the following research instruments: Sociodemographic data questionnaire, Knowledge about ADHD questionnaire, Attitude about ADHD questionnaire, Thum-jai (Acceptance) Scale, Depression Anxiety Stress Scale (DASS-21), and Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-II) measuring psychological flexibility (reverse score to interpret for this research project: high scores measure high flexibility). Descriptive statistics and Pearson's correlation coefficients were used to analyze the normally distributed data (n = 235).

Results: Knowledge (r = .015, p = .821) and attitude (r = -.057, p = .382) of family caregivers of children with ADHD were not statistically correlated with psychological flexibility. Thai coping strategy-Thum-jai (r = .156, p = .016) was positively and significantly correlated with psychological flexibility whereas mental health conditions by focusing on stress (r = -.434, p ≤.001), anxiety (r = -.574, p ≤.001), and depression (r = -.483, p ≤.001) were negatively and significantly correlated with psychological flexibility of family caregivers of children with ADHD.

Conclusion: The results reflect the expected relationships between variables for family caregivers of children with ADHD based on Acceptance and Commitment Therapy.

ความเป็นมา: เด็กสมาธิสั้นจำเป็นต้องได้รับการรักษาที่เหมาะสมและการดูแลเป็นพิเศษเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตและพัฒนาการสำหรับการเป็นผู้ใหญ่ที่สามารถดูแลตนเองได้ ผู้ดูแลนับเป็นบุคคลที่มีบทบาทสำคัญสำหรับการดูแลเด็กสมาธิสั้นที่มีประสิทธิภาพ การเลี้ยงดูเด็กสมาธิสั้นถือว่าเป็นสิ่งที่ท้าทายที่ส่งผลกระทบทั้งด้านกายภาพและจิตใจรวมถึงคุณภาพชีวิตของผู้ดูแล ความยืดหยุ่นทางจิตใจเป็นผลลัพธ์อันพึงประสงค์ภายใต้กรอบทฤษฎีการบำบัดโดยการยอมรับและพันธะสัญญา ถือว่าเป็นแนวคิดที่สำคัญและมีความจำเป็นต้องได้รับการศึกษาวิจัย

วัตถุประสงค์: การวิจัยเชิงพรรณนาแบบหาความสัมพันธ์ในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสมพันธ์ระหว่าง ความรู้ ทัศนคติ การเผชิญปัญหาของคนไทย (การทำใจ) และภาวะสุขภาพจิต (ความเครียด ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า) กับความยืดหยุ่นทางจิตใจของผู้ดูแลเด็กสมาธิสั้น

ระเบียบวิธีวิจัย: ผู้ดูแลเด็กสมาธิสั้นจำนวน 250 คน ตอบแบบสอบถามซึ่งประกอบไปด้วยเครื่องมือวิจัยดังต่อไปนี้: แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปส่วนบุคคล แบบสอบถามความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคสมาธิสั้น แบบสอบถามทัศนคติเกี่ยวกับโรคสมาธิสั้น แบบวัดการเผชิญปัญหาของคนไทย (การทำใจ: Thum-jai Scale) แบบประเมินภาวะสุขภาพจิต (ความเครียด วิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า: DASS-21) และแบบประเมินความยืดหยุ่นทางจิตใจ (กลับคะแนนสำหรับแปลผลในการวิจัยครั้งนี้: คะแนนสูงบ่งบอกถึงการมีความยืดหยุ่นทางจิตใจสูง) สถิติเชิงพรรณนาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson’s correlation coefficients) ได้รับการนำมาใช้เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลวิจัยในกลุ่มตัวอย่างที่เหลือจำนวน 235 คน ภายหลังการตัดรายการข้อมูลที่ผิดปกติออกไปเพื่อให้ชุดข้อมูลมีการกระจายแบบโค้งปกติ

ผลการวิจัย: ความรู้ (r = .015, p = .821) และทัศนคติ (r= -.057, p = .382) ของผู้ดูแลเด็กสมาธิสั้นไม่มีความสัมพันธ์กับความยืดหยุ่นทางจิตใจ การเผชิญปัญหาของคนไทย-การทำใจ (r = .156, p = .016) มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับความยืดหยุ่นทางจิตใจ ในขณะที่ภาวะสุขภาพจิตซึ่งมุ่งศึกษาความเครียด (r = -.434, p ≤ .001) ความวิตกกังวล (r = -.574, p ≤ .001) และภาวะซึมเศร้า (r = -.483, p ≤ .001) มีความสัมพันธ์ในเชิงลบกับความยืดหยุ่นทางจิตใจของผู้ดูแลเด็กสมาธิสั้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป: ผลการวิจัยสะท้อนถึงความสัมพันธ์ที่คาดหวังระหว่างตัวแปรต่างๆ ที่ศึกษาภายใต้กรอบแนวคิดทฤษฎีการบำบัดโดยการยอมรับและพันธะสัญญา