Effect of Scientific Reasoning Ability in Plant Life of Grade 10 Students by Using the Hypothetical-Deductive Learning Cycle

Abstract

The purposes of this research were: 1) to develop of scientific reasoning ability on plant life of grade 10 students by using the hypothetical-deductive learning cycle to pass the criteria at good level and 2) to compare learning achievement on plant life of grade 10 students before and after the hypothetical-deductive learning cycle. The researh samples was 32 students grade 10/12 students in 2nd semester of 2023 academic years at Det Udom school Ubonratchathani. The research instruments included: 1) the lesson plans on topic of plant life, 2) the scientific reasoning ability test and 3) the achievement test. Statistics used in this study consist of percentage, mean, standard deviation and t-test (Dependent Sample)

The results were as follows:

1) Students who had learned through the hypothetical-deductive learning cycle had scientific reasoning ability to pass the criteria at good level were 28 students and not pass the criteria at good level were 4 students with an average total score of 19.93 or 66.45 percent, respectively.

2) Students who had learned through the hypothetical-deductive learning cycle had the average score of academic achievement after studied was higher than before studied with statistically significant at the level of .05.

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย 1) เพื่อพัฒนาความสามารถในการให้เหตุผลเชิงวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง การดำรงชีวิตของพืช ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบวงจรการตั้งสมมติฐานนิรนัย ให้ผ่านเกณฑ์ระดับดี และ 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การดำรงชีวิตของพืช ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ก่อนและหลังได้รับการจัดการเรียนรู้แบบวงจรการตั้งสมมติฐานนิรนัย กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนจำนวน 32 คน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/12 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบวงจรการตั้งสมมติฐานนิรนัย เรื่อง การดำรงชีวิตของพืช 2) แบบวัดความสามารถในการให้เหตุผลเชิงวิทยาศาสตร์ และ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ t-test (Dependent Samples)

ผลการวิจัยปรากฏดังนี้

1) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบวงจรตั้งสมมติฐานนิรนัย มีความสามารถในการให้เหตุผลเชิงวิทยาศาสตร์ผ่านเกณฑ์ระดับดี จำนวน 28 คน ไม่ผ่านเกณฑ์ระดับดี จำนวน 4 คน โดยมีคะแนนรวมเฉลี่ยเท่ากับ 19.93 คิดเป็นร้อยละ 66.45 ตามลำดับ

2) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบวงจรตั้งสมมติฐานนิรนัย มีคะแนนเฉลี่ยของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05