The Development of the Competency in Collaborative Problem Solving of Mathayomsuksa 4 Students by Using Creativity-Based Learning with Collaborative Learning

Abstract

The purposes of this research were to develop collaborative problem-solving competencies among Mathayomsuksa 4 students by using Creativity-Based Learning cooperated Collaborative Learning on the topic of Solutions, to set it at a high standard. This research was the type of action research which consists of 3 cycles. The sample were obtained by purposive sampling of 18 Mathayomsuksa 4 students at Yangtaladwitthayakan School. The tools used for data collection include: 1) 9 lesson plans on the topic of solutions in chemistry subject, for 14 hours. 2) the collaborative problem-solving competencies test, consisting of 3 sets, each set includes 2 situation with 12 items per situation, 3) the observation forms on collaborative problem-solving behavior and 4) the interview forms. The statistics used for analyzing the collected data consist of mean, percentage, and standard deviation.

The research presented that in the first cycle, 5 students had pass the collaborative problem-solving competency at a high standard, accounting for 27.78 percent. In the second cycle, 8 students with collaborative problem-solving competency at a high standard, accounting for 44.44 percent. In the third cycle, 16 students with collaborative problem-solving competency at a high standard, accounting for 88.89 percent.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาแบบร่วมมือของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับหลักการเรียนรู้ร่วมกันเรื่อง สารละลาย ให้อยู่เกณฑ์ระดับสูง ซึ่งการวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ซึ่งมีวงรอบปฏิบัติการ 3 วงรอบ กลุ่มเป้าหมายสำหรับการวิจัยครั้งนี้เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 18 คน โรงเรียนยางตลาดวิทยาคาร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 ซึ่งได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้เรื่อง สารละลาย จำนวน 9 แผน 14 ชั่วโมง 2) แบบวัดสมรรถนะการแก้ปัญหาแบบร่วมมือ จำนวน 3 ชุด ชุดละ 2 สถานการณ์ สถานการณ์ละ 12 ข้อ 3) แบบสังเกตพฤติกรรมการแก้ปัญหาแบบร่วมมือ 4) แบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า วงรอบปฏิบัติการที่ 1 มีนักเรียนที่มีสมรรถนะการแก้ปัญหาแบบร่วมมือผ่านเกณฑ์ระดับสูง จำนวน 5 คน คิดเป็นร้อยละ 27.78 วงรอบปฏิบัติการที่ 2 มีนักเรียนที่มีสมรรถนะการแก้ปัญหาแบบร่วมมือผ่านเกณฑ์ระดับสูง จำนวน 8 คน คิดเป็นร้อยละ 44.44 วงรอบปฏิบัติการที่ 3 นักเรียนที่มีสมรรถนะการแก้ปัญหาแบบร่วมมือผ่านเกณฑ์ระดับสูง จำนวน 16 คน คิดเป็นร้อยละ 88.89 โดยสรุปกลุ่มเป้าหมายได้รับการพัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาแบบร่วมมือได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับหลักการเรียนรู้ร่วมกัน