The development of training courses for environmental protection volunteers in schools under the Maha Sarakham provincial administrative organization

Abstract

The purposes of this research were to develop a manual for training course for environmental protection volunteers in schools to be efficiency and effectiveness, to compare d before and after the training, to compare environmental knowledge, environmental ethics and environmental volunteers of students of different gender and grade. The sample used for this research were 81 students of Khok Korn Phitthayakhom school, by voluntary sampling. The research tools were environmental protection volunteer training course manual, environmental knowledge test, environmental ethics test and environmental volunteers test. The statistics used in the research were frequency, percentage, mean, standard deviation and hypothesis testing by paired t-test and F-test (One-Way MANOVA, One–Way MANCOVA). The results of the study showed that:

1) The manual for training course for environmental protection volunteers in schools was a performance index of 84.51/83.51. The effectiveness of the activity manual index was equal to 0.6983. This showed that students had increased knowledge of environmental volunteers and that results in increased students progress at 69.83%.

2) After the training, students had environmental knowledge, environmental ethics and environmental volunteers higher than before the training statistically significantly level of .05.

3) There was no difference of average score of environmental knowledge, environmental ethics and environmental volunteers of students with different gender. There was difference of average score of environmental knowledge, environmental ethics and environmental volunteers of students with different grade.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาคู่มือหลักสูตรการฝึกอบรมอาสาพิทักษ์สิ่งแวดล้อมในโรงเรียนให้มีประสิทธิภาพประสิทธิผล เพื่อเปรียบเทียบความรู้ จริยธรรม และจิตอาสาสิ่งแวดล้อมก่อนและหลังฝึกอบรม เพื่อเปรียบเทียบความรู้ จริยธรรม และจิตอาสาสิ่งแวดล้อม ของนักเรียนที่มีเพศและระดับชั้นต่างกัน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนโรงเรียนโคกก่อพิทยาคม จำนวน 81 คน โดยเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จำนวน 39 คน และ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 42 คน ได้มาโดยการสมัครใจเข้าร่วมฝึกอบรม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ คู่มือหลักสูตรฝึกอบรมอาสาสมัครพิทักษ์สิ่งแวดล้อม แบบทดสอบความรู้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม แบบวัดจริยธรรมสิ่งแวดล้อม และแบบวัดจิตอาสาสิ่งแวดล้อม สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบสมมติฐาน โดยใช้ Paired t-test และ F-test (One-Way MANOVA, One–Way MANCOVA) ผลการศึกษาพบว่า

1) คู่มือหลักสูตรการฝึกอบรมอาสาพิทักษ์สิ่งแวดล้อมในโรงเรียนเพื่อเสริมสร้างความรู้ จริยธรรมและจิตอาสาสิ่งแวดล้อม มีค่าดัชนีประสิทธิภาพเท่ากับ 84.51/83.51 มีค่าดัชนีประสิทธิผลเท่ากับ 0.6983 หมายความว่านักเรียนมีความรู้เกี่ยวกับอาสาสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้นและส่งผลให้นักเรียนมีความก้าวหน้าทางการเรียนเพิ่มขึ้นร้อยละ 69.83

2) นักเรียนมีความรู้ จริยธรรม และจิตอาสาสิ่งแวดล้อม หลังสูงกว่าก่อนการฝึกอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

3) นักเรียนที่มีเพศต่างกันมีความรู้ จริยธรรม และจิตอาสาสิ่งแวดล้อมไม่แตกต่างกัน และนักเรียนที่มีระดับชั้นต่างกันมีความรู้ จริยธรรม และจิตอาสาสิ่งแวดล้อมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05